ดาวคะนอง (By the time it gets dark)

ชื่อของภาพยนตร์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับดาวคะนองในเขตจอมทอง ผู้สร้างเห็นว่า เมื่อขับรถขึ้นไปทางด่วนมักจะเห็นป้ายดาวคะนองเสมอ จึงเปรียบดาวคะนองเป็นเหมือนทางผ่าน และอีกนัยยะหนึ่ง หมายถึงคน ซึ่งทุกคนก็เป็นดาวในตัวเอง อโนชาเริ่มเขียนบทภาพยนตร์ร่างแรกของ ดาวคะนอง ตั้งแต่ปี 2552 หลังจากเสร็จสิ้นจากภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกของตนเองเรื่อง เจ้านกกระจอก โดย ดาวคะนอง เป็นภาพยนตร์ที่ว่าด้วยการเมืองในเดือนตุลาคม

ภาพยนตร์ เล่าเรื่องภาวะที่เกี่ยวข้องกันอย่างหลวม ๆ ระหว่างตัวละครหลากหลายกลุ่ม ได้แก่ ผู้กำกับภาพยนตร์หญิงและผู้เป็นแรงบันดาลใจของเธอ ซึ่งเคยเป็นอดีตนักศึกษา นักกิจกรรมในทศวรรษ 2510, บริกรสาวผู้เปลี่ยนงานอยู่เป็นประจำ และนักแสดงชาย หญิงคู่หนึ่ง